Turning to next page ...

As we leave the pages turning to the next one,  to know what will happen next and to continue what have been started or to start and make a new one  ... we leave the time and chances of the past but carry things that matters to us ... lessons , knowledge ,skills and experiences ... we leave pain , sadness , frustration , hatred , tears ... not leaving the memories but knowing that all those things happened and being part of what the past have ... we leave the places of  where we stood and walked but still can go back if we wanted so and if it is destined to be stand and walk so ... we leave laughter, happiness , excitement , joy and fun ... but we will create a new level on this present time ... we leave the broken pieces of wounded heart ... but still to make it heal and try a new love ...  I believe that this year is an extraordinary year for everyone ... different stories of success, failure , sadness and happiness ... different chapter of learning and experiences ... different adventure and discoveries about oneself and others ... too many different lives of this year that show who we really are and know are potentials to be what we want to be ... I know God will give us this new year , new life ,new beginning ... with His Hands that will keep us on continuing life that His Gift for everyone ... Have blessed new year and a new hope for all of us ... Happy 2012 !!! 

silence

A place where calmness arise... away from the noises that everyday arrive or may say that no ending and maybe no stop... no one can stop someone to make a sound or noise or even things around you may not stop by making their own noise which is such a routine and a cycle of sounds that makes you restless and tired... sometimes ears are deaf to hear a silent even for a while ...you need quite times to listen to the sounds that must be hear and feel ... away from noises around that disturbing and loud that too much for us to hear... keeping for a silent , thinking for a quite place , time to reflect, time to meditate, a time for self to listen to yourself ...where is that place?  a place of silence.... a place where you find the quite time for yourself... looking for the place is a hard part of finding a silence because maybe there is no a silent place ...by then realize that in your heart... in  your inner self maybe you can find such place .... not easy but need to try... need time for recollecting all your thoughts, plans, goals, aspiration and inspiration ... including the plans that maybe wrong or not meant to ...your mistakes and misfortune... failures and pains...  but need to be heard as a part of you ... by the time all of these got into you now its your time to see where you have to start ? what part of it made you down and high ? what will be the best this time?  all questions in your head must be answered by the silence around... by yourself listening to your own sound ... hear the best answer for your question and make this time happen for your own life ...

reflection

One thing that I had learned from a late night chat with my good friend was to see the beauty of others because that is how you see yourself... always look at the good side , turn the positive mode all the time , so refreshing, so peaceful and so light ... and with that you start with a positive mind and must grasp the good side of life ... enjoy life ... enjoy the goodness of being alive ... be good all the time from there, you'll see yourself as the same as others and feel your heart with love and kindness and feed your spirit with the gift of God which is the privilege of being a human alive even in the world with everything turns up side down ... but still with one that will start to see and show goodness to others and self ... time will come that everyone , all of us will be bonded with precious gift of unconditional love and infinite happiness.

God bless us always and forever...

" ang lumang t.v at remote control "

Sa t'wing maaalala ko ung mga pinapanud ko nung bata ako, natatawa na lang ako hindi dahil sa kabaduyan nila, kundi sa fun at excitement na nakuha ko sa kanila...

Alam na alam ko ang oras nila kung kelan ipapalabas, kung anu ang sequence ng mga cartoons sa umaga at sa hapon. kung gaanu katagal ang commercial sa bawat pakita nila sa t.v.

Nandoon na may fantasy, action , comedy, love story, mga cute animals na may super power, mga heroes na may ibat- ibang kulay , may red, blue, green, pink, yellow at black. May mga pagong din na mala-artist ang name , leonardo, michaelangelo, donatelo, raphael at may master silang matandang daga. May mga cute little bears na may cute funny super power from the image na meron sila sa kanilang tiyan at sa huli nun lagi silang nag-slide sa rainbow na may golden pot na punong puno ng coins. May kambal din saging nun. May street na kung san punong puno ng mga puppets from monster na mahilig sa cookies , mayroon ding kulay red dun na super cute kapag kumakanta, may mgkapatid din n opposite ang ugali at thinking, may kasama din silang batang elepante at sexy na pink pig na diva ang dating at may dracula na walang ginawa kundi magbilang ng magbilang from 1- 100 ...

Marami na ding mga action heroes nun ... mga lumilipad, may mga sasakyan na sobrang bilis, mga tight leather leggings and pants, may mga partners din sila, nandun na rin ang mga female counterpart nila at syempre di papahuli ang mga vilians nun maging sa outfit at powers. Ayun nga lang pare-pareho silang medyo mali sa outfit. siguro trend na un nun pa at sa bagay adapted un up to now ng mga action heroes maging ng mga pinoy super heroes ... eheheh '

Time din namin meron ng anime' may science, mga martial arts na maging sa mga computers nun may mga games na sila , at existing pa din naman hanggang ngaun... may mga princess na galing sa moon at kung san san pang planeta. kaya date akala ko lahat ng tao may super powers na o ung shakra na ewan ko kung saan galing un ... basta mag internalize ka lng , super concentrate,meditate , believe at bravery at wella .... aun na lalabas na ung mga powers mo '

hai di nauubos ang ideas ng mga cartoonist nun may daga , pusa, aso , elepante , bibe , isda at kung anu anu pang mga hayop na naiisip mo ... meron nun sa t.v at sure click un .. kasi may mga series at minsan nagkaka-movie pa...

ang saya ng buhay bata ... buhay na buhay ang mga mata at puso sa kasiyahan na makukuha dahil lang sa mga cartoons at mga characters na walang ginawa kundi magpatawa at magbigay ng kasiyahan sa kanila...

At ngaun ... hindi madali makuha un ... sa dami ng kaylangan gawin , simulan at tapusin... hindi mo alam kung anu p ang gagawin ...

saan na ba un t.v at remote namin nun ' kung pwede lang na makita at mapanuoran lng sila ulit at babalik ako sa una ... bakit hindi ... ngaun iiyak ka dahil sa nasaktan ka ng buhay , date iiyak k lng dahil nilipat ang channel sa balita o basketball ng tatay mo ... at kapag binalik n sa cartoons buhay na ulit ang excitement at enjoyment mo sa katawan ...


Kung pwede lng sana diba ' bkit di diba ?

you made us all laugh ...

from the disastrous and hilarious destiny came a hero that never been expected ...


We love and laugh from the way he said " METROCITY " and SCHOOL to his genius and presentable ways of showing his bad and wicked self ... to everything he did that turns to be unexpected good ... and with his super big blue head ...


we forget our problems that night ... we admire the cartoons today ... before it was just simple puppet hiding the arms of the puppeteer from the big boxes in front and now its 3D ... highly appreciated graphics, designs and concept and computerized ... it is always good or better say it is always best to be like a child ...


I love to be a child in heart ...

" TAKBO " ( Oo, tatakbo ako)

Takbo, meron 2k ( parent-child tandem) more on fun hiking, may 3k , 5k, 10k, 15k at 21k. At feeling ko kpag 21 k ang sinalihan mo panghalimaw na un. At talagang meron nun. Mostly Subic ang venue nun mga ganun mga race. At I am sure na mga Kenyans na ang winners... sila ang 3rd 2nd at 1st place ... sige kuhanin nyo na lahat ng place at basta ako .... tatakbo lng ako '

Sa takbo lahat excited, kabado , kinakabahan , ung iba 1st time , walang practice , ung iba batikang runners na ... dating 1st , 2nd , 3rd placers... ung iba ng warm -up, ng stretching , may bata , matatanda, all ages, babae, lalaki , all preferences, iba seryoso, iba tamang trip, iba naaya lang ng kaibigan kahapon at humabol sa last minute of registration, ung iba sumali for a good cause, for new experience, iba uma-outfit lng , naka-dollshoes, maong pants, short short na maong, sige lang sure masakit un , ung iba naka-singlet with bid ang number sumisigaw sa laki at ung iba for fun lang talaga.

Pero ang lahat ng yan tatakbo. At kapag narinig na ang hudyat at bumilang na ang mga organizer from 10-1 at kapag sinabing Go! Lahat nagkukumahog na mauna. " the intense was there " at ramdam ng lahat un . kahit di ka pa tumatakbo mabilis na ang lub-dub lub-dub ng puso mo, maybe because of the excitement o ung adrenaline mo e nasa high pick ng level sa race walang pakialam ang lahat kung sino ang kasabayan mong tumatakbo. kung ganu kabilis o kabagal ang iba. all you are thinking is yourself, all you care about is yourself, all you care about is yourself , your race, your goal...

Within the race, makikita mo ang iba, not looking through their faces kasi you'll not recognize them unless kilala mo talaga sila . Di kayang iregister ng utak mo kung sinu -sino sila sa sobrang dami ng mga tumatakbo . meron mabilis, mabagal... Sa una lahat full charge , full energy butt after 5-10 mins of full run, makikita mo na ang iba na bumabagal , ung iba humihinto, ung iba naglalakad na lang at ung mas matindi ung iba shumoshort-cut lang . At halos kalahati nalang talaga ang tumatakbo.

Sa race lagi mong iisipin na bawal huminto kasi once na huminto ka bababa ang energy level mo kasabay ung pagbaba ng excitement mo about winning the race.

Sabi nga ng kaibigan ko ... " che , bawal huminto, pwedeng bagalan mo , mg-jog ka pero wag kang hihinto " ayan ung nasa isip ko within the race ... " atze , bawal huminto !!!

Pwedeng bagalan , pwedeng ilakad muna nang konti pero wag kang hihinto, sayang ang oras na ihihinto mo, counted kasi lahat ng oras na itatakbo mo, ihihinga at ihihingal mo at kung ihihinto mo lang habang nasa loob ka ng race .

At kapag huminto ka habang nasa pagtakbo, pwedeng mabuwal, matumbam madapa o higit sa lahat mawala ang gana mo at mawala un main goal mo kung bakit ka tumatakbo.

sa race dapat straight lang ang tingin. Bawal yumuko kasi mararamdaman mo ang dugo sa ulo mo na parang lahat nasa paa mo na at parang lutang, hilo o ampaw ang isip mo . Dapat run with head up high. Dapat makita mo ang sun rays, parang ung sikat ng araw ang inspirasyon mo. Tingin lang sa taas.

Dapat gradual ang pagtakbo , parang slow -moderate- fast at kung hihinto ka naman dapat desentisize naman from fast- moderate -slow. Dahan -dahan ... Reason : Para di ka mahirapan .Para may time ang puso mo sa action na gagawin mo at reciprocal sa kung anong ititibok ng puso mo.At baka kapag di mo isinaalang -alang ang puso mo , baka mahirapan syang mag-adjust .

kailangan mo din ng tubig, hindi para mainum kundi para mabasa mo lang ang lalamunan mo na parang natuyot at nag -evaporate lahat ng water mo sa katawan at ikaw naman dehydrated.

kailangan perfect fit din ang running shoes with perfect fit medyas. para maging comfortable ka at iwas paltos na din ...

sa Race nandun na lahat ng mga hadlang , bakong daan, mabato, madulas , mabuhangin, may aso at minsan crossroad pa. Ung iba naliligaw ng route or track ng race . minsan ung ibang runners nagkakabungguan , nandun na masasagi ka... nandoon na din ang init ng araw, minsan kalaban mo din ung mga asungot at pang -asar lang sa race,na kung iisipin mo nakikinuod lang naman ...
Higit sa lahat ung sarili mo ang pinakamahirap kalaban , eto kasi ang magsasabi kung tatakbo ka pa ba o hindi na ...

Sa race may kakaibang feeling , ung drag ng hangin habang tumatakbo ka. Ung saya sa pakiramdam na kaya mo at magagawa mo... Sarap din sa feeling kapag nauuna ka, sarap kung ikaw mas nagagawa mong mag-stay sa race habang ung iba suko na. Taas ng stamina mo...

Dapat sa race lagi mong iisipin na kaya mo pa, magagawa mo, konti na lang matatapos na , na malapit na ang finish line ... At sa finish line nandun ung mga taong proud sa'yo at sa nagawa mo... Madidinig mo ung sigawan, palakpakan, ung ingay ng pagsasaya at mga kwento ng lahat ng runners na natapos na sa pagtakbo ...

At ikaw naman mala-Movie ang drama .. " slow-mo " Ang ngiti mo na abot gang tenga, ung hakbang mo na biglang umaangat, ung katawan mo gumagaan at ikaw tahimik lang samantalang ung iba madidinig mo ung hingal at sigaw ng bawat runner na kumukuha ng hangin " Ha!!! " at sa finish line dun ka palang sisigaw ng malakas na " YES! " I made it , nagawa ko , natapos ko ...

Ang buhay parang race, sabi nga eh ' " People always rushing around, running around, almost on time and late... that is why it is called Human Race "

Meron 3k , 5k ,10k, so on... minsan smooth, sometimes rough... nanjan ang intense, trials, pagsubok, saya, lungkot , pagtawa at pag-iyak ... Sa buhay maraming tumatakbo, marami ding humihinto, ung iba straight lang , ung iba kadalasan paliko-liko. minsan mainit, minsan malamig ...

Sabi nga diba " kapit lang , hawak lang , tuloy lang ... Ganyan nilikha ang buhay, may paglalakbay, may mga takbuhin na dapat tapusin at pagtagumpayan...

Nanjan naman ang mga taong nagmamahal sa'yo at nanjan lang Siya tinitignan at pinagmamasdan ang bawat hakbang mo habang tumatakbo ... Siya ung nagsasabi sa'yo na kaya mo , magagawa mo dahil nandito lang Ako... Lahat magagawamo dahil Siya ang nagpapalakas sa'yo ...

Ang race di naman madali , gaya ng buhay, mahirap pero masaya. Kasi alam mo na sa huli may Premyo ka sa Kanya ....

gaya ni Pablo, natapos nya ang kaniyang takbuhin at buhat ngaun natataan sa kanya ang putong ng katwiran na ibibigay sa kanya ng tapat na hukom at sa lahat ng mga taong magtatagumpay sa bawat karera ng buhay ....

ang mahalaga dapat matapos mo ang takbuhin na ibinibigay sa'yo... Dapat maabot mo ang finish line ... at makuha mo ang goal mo ...


at para sa huli masabi mo sa sarili mo at sa ibang tao " NATAPOS KO , NAGAWA KO ... "

a wound

This afternoon I got a wound from the broken glass of a picture frame at my friend's house .At first I got no reaction but after a few second I feel pain , seeing blood from the small cut of the glass and I realize I got wounded. I hurried to wash it with soap and let the blood drift because I don't want it to get infected knowing that maybe any organism can penetrate on the open skin and turn to something too serious.

I don't like pain , well no one does ... pain makes a person weak and vulnerable in anything worse than pain ... Pain makes you realize that you are still alive ... Pain is significant even it brings hurt feelings but still this pain tells you that you have to be careful not only to your physical being but also within yourself. A person in you say everything about how he feels inside and how painful the pain that he has to endure. The person in you hurt more than what you see and feel. Because your inside self handle everything you are facing from front and absorb it inside and reflects it from your head to toe.

Pain hurts but it helps ... Endure all pain that we are facing and heading through because from them you will start to learn and love more about life ...

You cannot avoid pain but you can choose to overcome it ... Paulo Coelho

Be stronger as always as before...

now I know

sometimes life gives you are harder hit. For you to know what life means. sometimes man clouded by many things that not really meant to be think or mind.

now where do I need to start?

do pain can help me to know where my path is.

Smile can't hide what hurts me inside.

i need to help myself to fight it cause noone can do that for me just me and my person in me ...

hope someday or maybe tomorrow I have what I need to be a person that I am before ...

to start again

magsusulat ulit ako ...

para makapagsimula ulit ...

to gather my thoughts and dreams and fix them together to bring back the real FIGHT ...

ganun talaga ang buhay

di naman lahat ng araw sau ...
time ng iba
next morning ikaw naman ulit '

Better fight !

ikaw ba ung nakita ko o hindi pa din

i remember the last dream that i had ... and i got it as if it was you or not ... hope i got the answer right ... or else another dream may past ...

anung isusulat ko...

blank space ... blank mind ... blank heart ...

iiyak na lang ba' o tutunganga na lang ba???

life cycle na lang ang buhay ... masaya malungkot then masaya then lungkot ...

mas mainam pa n wag nalng sabihin na matatapos din kasi actually di naman eh '

nagpapahinga lang at magstart ulit after makapagrecharge ...

kapit lang ... hawakan ang buhay ... at I trust God na mahal Nya ko ...

alam ko Siya ang kakampi ko ... lakasan nawa Nya ang kalooban ko ...

i see my life tomorrow with His grace and love ...

at yan ang gusto ng puso ko naisulat sa ngaun at sa susunod pa ...

si ako ngaun ...

i recently and always say this phrase " napapagod na ko" tama ba ? uu siguro , i have the right to say whether i am tired and sick of everything ... mapagod naman kau na araw araw sa akin kau galit ... parang umiikot ba ang mundo nyo sa galit nyo sa akin... what if time comes na mawala ako... mamimiss nyo din ako... namimiss ko tuloy ang lola ko... pero i remember a korean novel ... sabi ng babae while starring at the sky ... " wag nyo akong intindihin magpahinga nalang kau , dahil alam ko n pagod n din kau" ... tama diba ??!? kaya nga rest in peace sabi nga ng karamihan ... dapat ako nlng wag na ko magsusumbong kasi tapos n ang journey nila ... dumating na ung time na mapagod sila at now they rest in peace ' namimiss ko lng ang pagmamahal ng mga taong nagpalaki sa akin ... ang taong mas kilala ako at mas mahal ako ... sila naman ang mga magulang ko eh ' sila ang tinatawag ko nung bata ako habang natatakot ako sa lakas ng ulan at kulog kapag gabi , sila ang kakampi ko everytime na mapapagalitan ako sa kabilang bahay, sila ang yumayakap sa akin kapag nilalamig ako... eheheh ' naaalala ko tuloy ang isang event lang sa buhay ko every year na mayayakap nyo ko ... ganun talaga ... sila ang bumibili ng gamit ko kahit di ko sinasabi kasi alam nila na kaylangan ko... sila naman lahat eh ; sana dun nalang ako sa bahay na un ' sana inaus nila un para sa akin ' para hindi kung saan saan ako nagpupunta para magpahinga lang ... para umiyak at para maglabas ng sama ng loob ' at sana nandyan nlng sila parati para sa akin' matapang naman akong tao eh ' kaya ko to ' a strong person cries but can say that he/she is ok even with tears in their eyes ... wala nga talagang fairytale pero minsan gusto kong maniwala para naman ma uplift ang spirit ko ' kakadrain din kasi ang umiiyak dahil sa kanila , dahil sa sinasabi nila at dahil sa pagpapahiya nila sa akin sa harapan ng ibang tao ... di naman ako mataas n tao ' matangkad lng ako at malaki akong bulas pero di ako mataas ... di rin ako mayaman kasi kung mayaman ako di na ko magpapakahirap ng ganito ... di na ko mag aapply kung saan saan ... bakit ganun pamilya mo pa ang mananakit sa'yo ng sobra o hindi man sila ang nagdadala ng ikakasakit ng kalooban mo ' ui nakakastress naman ... ayaw ko magkasakit at pumangit dahil sa problema ...saka buti nalang makakalimutin ako ... ilang days ilang weeks ... pero minsan meron un parang naka code ... minsan parang naka inplant na di ko agad nakakalimutan ... heheheh' nagpapahinga lang ako... nag iipon ng battery para naman bukas may laban ... kaya pa... kaya pani atze yan' laban pa... hinto lang tapos hakbang ulit ... di naman kaylangan na madaliin ... have faith ' alam ko may future ... alam ko bibigyan din ako ni God ng chance na maging masaya , matahimik , maunlad , panatag ... nandito lng ako sa sitwasyon na eto kasi kaylangan para matuto , para may growth at para maintindihan kung bakit ganito ang reality ... sa realidad wala namang pretension, walang take two pero may second chance , walang happy forever ... pero darating din ung time na lalakas ka lng bilang tao ' mas magagawa mo n ngumiti kahit pagod ka na ... mas magiging tao kapag alam mo n puno ka n ng back uploads sa katawan ' eheheh ' =) nagiipon lang ako ng loads para mas maging matapang at para mas maging matatag ... ganun talaga ang bida sa una talo pero sa huli panalo din pala ... minsan di ko n nga alam kung anu pa ang problema ... sabi ko n nga ba ... eheheh ' nakakalimutan ko lang ... pero totoo napapagod ako ... wag naman everyday ... every other day naman ... eheheh ' lakas ng loob at kakampi ang kaylangan ko... alam ko meron nun ' have faith ... kaya un ... i love my life and i love being a human ... dahil may problema at dahil may growth ' fight lang ... wala naman ibng gagawin sa mundo kundi ang lumaban... a journey / a battle / and a warrior in every self'

jourNey to Start

Once I stopped and had a defeat... and once more i got up and start a fight... i look up in the sky and saw the sun rays straight from my eyes ... and i see light that acts as my guide ... a new life a new start from here forward and i feel the chance of life giving me a way to start ... i am here to start a new journey of my life and i want a fight .... A good Fight !!! and a Good start ... i know it is not too late for me though for some have their own lives and doing a good fight ... i know it is my time now ... this year 2011 i hope and pray to God that He will allow me to be the one who I really am .. a person who i am and the one that i am suppose to be i am... 26 years God gave me and i know that He will add more so i can be the person that i am really is ... 2011 a new start and a new life a new self , a new gift , a new love and a new fight and a new journey for me to experience , to enjoy , to live , to learn and to love ... God bless me with this year and my family and friends and help us all grow as a person that You want for us to be ...