" ang lumang t.v at remote control "

Sa t'wing maaalala ko ung mga pinapanud ko nung bata ako, natatawa na lang ako hindi dahil sa kabaduyan nila, kundi sa fun at excitement na nakuha ko sa kanila...

Alam na alam ko ang oras nila kung kelan ipapalabas, kung anu ang sequence ng mga cartoons sa umaga at sa hapon. kung gaanu katagal ang commercial sa bawat pakita nila sa t.v.

Nandoon na may fantasy, action , comedy, love story, mga cute animals na may super power, mga heroes na may ibat- ibang kulay , may red, blue, green, pink, yellow at black. May mga pagong din na mala-artist ang name , leonardo, michaelangelo, donatelo, raphael at may master silang matandang daga. May mga cute little bears na may cute funny super power from the image na meron sila sa kanilang tiyan at sa huli nun lagi silang nag-slide sa rainbow na may golden pot na punong puno ng coins. May kambal din saging nun. May street na kung san punong puno ng mga puppets from monster na mahilig sa cookies , mayroon ding kulay red dun na super cute kapag kumakanta, may mgkapatid din n opposite ang ugali at thinking, may kasama din silang batang elepante at sexy na pink pig na diva ang dating at may dracula na walang ginawa kundi magbilang ng magbilang from 1- 100 ...

Marami na ding mga action heroes nun ... mga lumilipad, may mga sasakyan na sobrang bilis, mga tight leather leggings and pants, may mga partners din sila, nandun na rin ang mga female counterpart nila at syempre di papahuli ang mga vilians nun maging sa outfit at powers. Ayun nga lang pare-pareho silang medyo mali sa outfit. siguro trend na un nun pa at sa bagay adapted un up to now ng mga action heroes maging ng mga pinoy super heroes ... eheheh '

Time din namin meron ng anime' may science, mga martial arts na maging sa mga computers nun may mga games na sila , at existing pa din naman hanggang ngaun... may mga princess na galing sa moon at kung san san pang planeta. kaya date akala ko lahat ng tao may super powers na o ung shakra na ewan ko kung saan galing un ... basta mag internalize ka lng , super concentrate,meditate , believe at bravery at wella .... aun na lalabas na ung mga powers mo '

hai di nauubos ang ideas ng mga cartoonist nun may daga , pusa, aso , elepante , bibe , isda at kung anu anu pang mga hayop na naiisip mo ... meron nun sa t.v at sure click un .. kasi may mga series at minsan nagkaka-movie pa...

ang saya ng buhay bata ... buhay na buhay ang mga mata at puso sa kasiyahan na makukuha dahil lang sa mga cartoons at mga characters na walang ginawa kundi magpatawa at magbigay ng kasiyahan sa kanila...

At ngaun ... hindi madali makuha un ... sa dami ng kaylangan gawin , simulan at tapusin... hindi mo alam kung anu p ang gagawin ...

saan na ba un t.v at remote namin nun ' kung pwede lang na makita at mapanuoran lng sila ulit at babalik ako sa una ... bakit hindi ... ngaun iiyak ka dahil sa nasaktan ka ng buhay , date iiyak k lng dahil nilipat ang channel sa balita o basketball ng tatay mo ... at kapag binalik n sa cartoons buhay na ulit ang excitement at enjoyment mo sa katawan ...


Kung pwede lng sana diba ' bkit di diba ?

you made us all laugh ...

from the disastrous and hilarious destiny came a hero that never been expected ...


We love and laugh from the way he said " METROCITY " and SCHOOL to his genius and presentable ways of showing his bad and wicked self ... to everything he did that turns to be unexpected good ... and with his super big blue head ...


we forget our problems that night ... we admire the cartoons today ... before it was just simple puppet hiding the arms of the puppeteer from the big boxes in front and now its 3D ... highly appreciated graphics, designs and concept and computerized ... it is always good or better say it is always best to be like a child ...


I love to be a child in heart ...

" TAKBO " ( Oo, tatakbo ako)

Takbo, meron 2k ( parent-child tandem) more on fun hiking, may 3k , 5k, 10k, 15k at 21k. At feeling ko kpag 21 k ang sinalihan mo panghalimaw na un. At talagang meron nun. Mostly Subic ang venue nun mga ganun mga race. At I am sure na mga Kenyans na ang winners... sila ang 3rd 2nd at 1st place ... sige kuhanin nyo na lahat ng place at basta ako .... tatakbo lng ako '

Sa takbo lahat excited, kabado , kinakabahan , ung iba 1st time , walang practice , ung iba batikang runners na ... dating 1st , 2nd , 3rd placers... ung iba ng warm -up, ng stretching , may bata , matatanda, all ages, babae, lalaki , all preferences, iba seryoso, iba tamang trip, iba naaya lang ng kaibigan kahapon at humabol sa last minute of registration, ung iba sumali for a good cause, for new experience, iba uma-outfit lng , naka-dollshoes, maong pants, short short na maong, sige lang sure masakit un , ung iba naka-singlet with bid ang number sumisigaw sa laki at ung iba for fun lang talaga.

Pero ang lahat ng yan tatakbo. At kapag narinig na ang hudyat at bumilang na ang mga organizer from 10-1 at kapag sinabing Go! Lahat nagkukumahog na mauna. " the intense was there " at ramdam ng lahat un . kahit di ka pa tumatakbo mabilis na ang lub-dub lub-dub ng puso mo, maybe because of the excitement o ung adrenaline mo e nasa high pick ng level sa race walang pakialam ang lahat kung sino ang kasabayan mong tumatakbo. kung ganu kabilis o kabagal ang iba. all you are thinking is yourself, all you care about is yourself, all you care about is yourself , your race, your goal...

Within the race, makikita mo ang iba, not looking through their faces kasi you'll not recognize them unless kilala mo talaga sila . Di kayang iregister ng utak mo kung sinu -sino sila sa sobrang dami ng mga tumatakbo . meron mabilis, mabagal... Sa una lahat full charge , full energy butt after 5-10 mins of full run, makikita mo na ang iba na bumabagal , ung iba humihinto, ung iba naglalakad na lang at ung mas matindi ung iba shumoshort-cut lang . At halos kalahati nalang talaga ang tumatakbo.

Sa race lagi mong iisipin na bawal huminto kasi once na huminto ka bababa ang energy level mo kasabay ung pagbaba ng excitement mo about winning the race.

Sabi nga ng kaibigan ko ... " che , bawal huminto, pwedeng bagalan mo , mg-jog ka pero wag kang hihinto " ayan ung nasa isip ko within the race ... " atze , bawal huminto !!!

Pwedeng bagalan , pwedeng ilakad muna nang konti pero wag kang hihinto, sayang ang oras na ihihinto mo, counted kasi lahat ng oras na itatakbo mo, ihihinga at ihihingal mo at kung ihihinto mo lang habang nasa loob ka ng race .

At kapag huminto ka habang nasa pagtakbo, pwedeng mabuwal, matumbam madapa o higit sa lahat mawala ang gana mo at mawala un main goal mo kung bakit ka tumatakbo.

sa race dapat straight lang ang tingin. Bawal yumuko kasi mararamdaman mo ang dugo sa ulo mo na parang lahat nasa paa mo na at parang lutang, hilo o ampaw ang isip mo . Dapat run with head up high. Dapat makita mo ang sun rays, parang ung sikat ng araw ang inspirasyon mo. Tingin lang sa taas.

Dapat gradual ang pagtakbo , parang slow -moderate- fast at kung hihinto ka naman dapat desentisize naman from fast- moderate -slow. Dahan -dahan ... Reason : Para di ka mahirapan .Para may time ang puso mo sa action na gagawin mo at reciprocal sa kung anong ititibok ng puso mo.At baka kapag di mo isinaalang -alang ang puso mo , baka mahirapan syang mag-adjust .

kailangan mo din ng tubig, hindi para mainum kundi para mabasa mo lang ang lalamunan mo na parang natuyot at nag -evaporate lahat ng water mo sa katawan at ikaw naman dehydrated.

kailangan perfect fit din ang running shoes with perfect fit medyas. para maging comfortable ka at iwas paltos na din ...

sa Race nandun na lahat ng mga hadlang , bakong daan, mabato, madulas , mabuhangin, may aso at minsan crossroad pa. Ung iba naliligaw ng route or track ng race . minsan ung ibang runners nagkakabungguan , nandun na masasagi ka... nandoon na din ang init ng araw, minsan kalaban mo din ung mga asungot at pang -asar lang sa race,na kung iisipin mo nakikinuod lang naman ...
Higit sa lahat ung sarili mo ang pinakamahirap kalaban , eto kasi ang magsasabi kung tatakbo ka pa ba o hindi na ...

Sa race may kakaibang feeling , ung drag ng hangin habang tumatakbo ka. Ung saya sa pakiramdam na kaya mo at magagawa mo... Sarap din sa feeling kapag nauuna ka, sarap kung ikaw mas nagagawa mong mag-stay sa race habang ung iba suko na. Taas ng stamina mo...

Dapat sa race lagi mong iisipin na kaya mo pa, magagawa mo, konti na lang matatapos na , na malapit na ang finish line ... At sa finish line nandun ung mga taong proud sa'yo at sa nagawa mo... Madidinig mo ung sigawan, palakpakan, ung ingay ng pagsasaya at mga kwento ng lahat ng runners na natapos na sa pagtakbo ...

At ikaw naman mala-Movie ang drama .. " slow-mo " Ang ngiti mo na abot gang tenga, ung hakbang mo na biglang umaangat, ung katawan mo gumagaan at ikaw tahimik lang samantalang ung iba madidinig mo ung hingal at sigaw ng bawat runner na kumukuha ng hangin " Ha!!! " at sa finish line dun ka palang sisigaw ng malakas na " YES! " I made it , nagawa ko , natapos ko ...

Ang buhay parang race, sabi nga eh ' " People always rushing around, running around, almost on time and late... that is why it is called Human Race "

Meron 3k , 5k ,10k, so on... minsan smooth, sometimes rough... nanjan ang intense, trials, pagsubok, saya, lungkot , pagtawa at pag-iyak ... Sa buhay maraming tumatakbo, marami ding humihinto, ung iba straight lang , ung iba kadalasan paliko-liko. minsan mainit, minsan malamig ...

Sabi nga diba " kapit lang , hawak lang , tuloy lang ... Ganyan nilikha ang buhay, may paglalakbay, may mga takbuhin na dapat tapusin at pagtagumpayan...

Nanjan naman ang mga taong nagmamahal sa'yo at nanjan lang Siya tinitignan at pinagmamasdan ang bawat hakbang mo habang tumatakbo ... Siya ung nagsasabi sa'yo na kaya mo , magagawa mo dahil nandito lang Ako... Lahat magagawamo dahil Siya ang nagpapalakas sa'yo ...

Ang race di naman madali , gaya ng buhay, mahirap pero masaya. Kasi alam mo na sa huli may Premyo ka sa Kanya ....

gaya ni Pablo, natapos nya ang kaniyang takbuhin at buhat ngaun natataan sa kanya ang putong ng katwiran na ibibigay sa kanya ng tapat na hukom at sa lahat ng mga taong magtatagumpay sa bawat karera ng buhay ....

ang mahalaga dapat matapos mo ang takbuhin na ibinibigay sa'yo... Dapat maabot mo ang finish line ... at makuha mo ang goal mo ...


at para sa huli masabi mo sa sarili mo at sa ibang tao " NATAPOS KO , NAGAWA KO ... "

a wound

This afternoon I got a wound from the broken glass of a picture frame at my friend's house .At first I got no reaction but after a few second I feel pain , seeing blood from the small cut of the glass and I realize I got wounded. I hurried to wash it with soap and let the blood drift because I don't want it to get infected knowing that maybe any organism can penetrate on the open skin and turn to something too serious.

I don't like pain , well no one does ... pain makes a person weak and vulnerable in anything worse than pain ... Pain makes you realize that you are still alive ... Pain is significant even it brings hurt feelings but still this pain tells you that you have to be careful not only to your physical being but also within yourself. A person in you say everything about how he feels inside and how painful the pain that he has to endure. The person in you hurt more than what you see and feel. Because your inside self handle everything you are facing from front and absorb it inside and reflects it from your head to toe.

Pain hurts but it helps ... Endure all pain that we are facing and heading through because from them you will start to learn and love more about life ...

You cannot avoid pain but you can choose to overcome it ... Paulo Coelho

Be stronger as always as before...

now I know

sometimes life gives you are harder hit. For you to know what life means. sometimes man clouded by many things that not really meant to be think or mind.

now where do I need to start?

do pain can help me to know where my path is.

Smile can't hide what hurts me inside.

i need to help myself to fight it cause noone can do that for me just me and my person in me ...

hope someday or maybe tomorrow I have what I need to be a person that I am before ...

to start again

magsusulat ulit ako ...

para makapagsimula ulit ...

to gather my thoughts and dreams and fix them together to bring back the real FIGHT ...

ganun talaga ang buhay

di naman lahat ng araw sau ...
time ng iba
next morning ikaw naman ulit '

Better fight !